علی آباد ما

مردم دو شهرستان همجوار "میبد و اردکان" از دیرباز شاهد اتفاقات گوناگونی بوده اند که شاید برخی از آنها بسیار ناخوشایند و در ذائقه آنها تلخی اش هنوز ماندگار است. درگیری های مرزی بین دو شهرستان و شاید کمی در زمان گذشته تر، موضوع یکی بودن حوزه انتخاباتی و درگیری های به وجود آمده که نیازی به یادآوری آنها نیست! مهمترین مسائلی بود که ذهن میبدی ها و اردکانی ها را به خود مشغول کرده بود.

شاید آن روزی که نماز جمعه میبد، صحنه اعتراض گروهی از همشهریان -به نوعی افراطی- نسبت به کم کاری مسئولین میبدی مخصوصاً مرحوم یحیی زاده (رحمت الله علیه) در قبال مسائل مرزی دو شهرستان شد و برخی پا را بیش از گلیم خود دراز کردند، و مسائلی به وجود آمد که نباید؛ به این نمی اندیشیدیم که مردم دو شهرستان، نه تنها می توانند مسائل اختلافی را کنار بگذارند، بلکه با تقویت نقاط مشترک می توانند همدیگر را در رفع معضلات مشترکی که با ان دست به گریبان هستند، پشتیبانی کنند ...

با نگاهی به دو شهرستان میبد و اردکان، به خوبی می توان دریافت، بافت جمعیتی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و فرهنگی ما بسیار به هم نزدیک است و یا حداقل، از هم دور نیست. چه بسیار از مردم اردکان که در کارخانجات میبد در حال فعالیت هستند، و همین طور از میبدی هایی که در اردکان نیز کار و فعالیت می کنند. ازدواج های صورت گرفته بین مردم این دو شهرستان نیز همیشه جلوی چشم ما بوده است.

استفاده از فضاهای تفریحی مانند پارکها و ... و استفاده از ظرفیت های مناسب خدماتی مانند بیمارستان ها و ... نیز همیشه بین مردم دو شهرستان در جریان بوده است. به گونه ای این زندگی در هم تنیده است که مردم با رفتن به شهرستان همجوار خود، هیچ گاه احساس غریبی نمی کنند.

اما نکته ای که با این مقدمه می خواستم به آن اشاره کنم، همکاری فعالین حوزه های مختلف دو شهرستان با هم، برای رفع معضلات مشترک است، همان چیزی که به صورت بسیار جزئی قبلاً صورت گرفته است که به خاطر اشراف نداشتن بر تمام جوانب آن مسائل گفتن آنها شاید صحیح نباشد.

دو شهرستان دارای استعداد های مناسبی هستند که در بخش های فرهنگی، اجتماعی، اداری، صنعتی و اقتصادی می توانند به هم کمک شایانی بکنند. معضلاتی که این دو شهرستان نیز به نوعی با آنها درگیرند، اصولاً شباهت زیادی با هم دارند. از موضوعات امنیت اجتماعی که دو شهرستان را نمی توان از هم تفکیک کرد، تا مسائلی چون مهاجران غیر بومی- از هم وطن و غیر هم وطن- و مسائلی  دیگری که نیاز به پژوهش و پالایش دارند...

حال که بزرگواری چون حضرت آیت الله اعرافی در میبد و همین طور امام جمعه جوان و خوش فکری چون سید اسماعیل شاکر در اردکان وجود دارند و جوانان بسیار مستعد فرهنگی، مسجدی و مومن و متعهد در این دو شهرستان کم نیستند، چرا کارهای مشترک برای رفع مشکلات، و همین طور تقویت گزینه های خوب و مناسب صورت نگیرد؟!

پیشنهاد نگارنده این متن ناقص این است که، کارگروهی تخصصی متشکل از مهره های فرهنگی، اقتصادی و اداری و ... با مشارکت هم و زیر نظر ائمه جمعه دو شهرستان، تشکیل و با نیاز سنجی، و رصد دقیق مسائل و برنامه ریزی مناسب، از هرز رفتن استعدادهای مشترک، پیشگیری و آنها را در راستای ساختن اجتماعی مناسب برای زندگی به کار گیرند.

امید که روزی شاهد همیاری ها در ساختن محیطی مناسب برای زندگی، به دور از هر گونه خودخواهی و تعصب و احساسات ناسیونالیستی باشیم...

گذشته های دور و دستان متحد ما، بسیار درخشنده تر از مسائل ناراحت کننده بعد از آن است، فراموشمان نشود:

غلامحسین علوی