علی آباد ما

برای اولین بار به بهانه برگرداندن فرزندم که با پسری از اقوام، به "گیم نت"ی در میبد رفته بودند، به این مکان سر زدم. خوب، شاید همین بهانه باعث شد، تا حدی که می توانم کنجکاوی به خرج دهم و ببینم این مکان و امثالهم، در چه وضعیتی هستند.

بچه اقوام، داشت GTA بازی می کرد. شاید این بازی به خاطر خشونت محور بودن آن، و زرنگی خاصی که در نحوه ساخت آن به کار رفته، جایگاه ویژه ای در تربیت "نسل وحشی" و "خرابکار" داشته باشد. بازی های GTA که در بازار به فروش می رسند، پر است از صحنه های خشونت آمیز که گاهی به عملیات های "سکسی" نیز منجر می شوند، با کمی تحقیق در همین اینترنت، می توانید حواشی این بازی ها را بررسی کنید، و آن را در کنار مسئله "بازی کردن نوجوانان و کودکان" ما بگذارید و با حساب دو دو تا چهارتا به عاقبت آن پی ببرید.

با چرخی در گیم نت، متوجه شدم، بازی "..." بیشترین طرفدار بین چندین بچه نوجوان آنجا را دارد، کنار یکی ایستادم و به بازی او نگاه کردم، شاید باور نکنید، اما در همان چند دقیقه به تصویری برهنه از یک زن برخوردم که در مسیر بازی به کار رفته بود...

با پرس و جویی از دوستانی که در یک گیم نت دیگر بودند، متوجه شدم یکی دوتا از بازی هایی که در میبد هم طرفداران زیادی دارند، کاملاً رویکردی "جنسی" دارند. البته سوای از متن بازی که ممکن است جنگی و یا خانوادگی باشد

...

به راستی بچه های ما چه بازی هایی می کنند؟ آنها که مسئول بررسی این مکان ها هستند، چقدر از متن همه این بازی ها، و در ضمن همه مراحل بازی ها آگاهند؟ بازی های هدفمند که در جنگ نرم در کنار "فیلم"، "موسیقی"، "مکتوبات" و "اینترنت" پازل قدرتمند فساد را تکمیل می کنند، را چقدر می شناسیم؟ چقدر والدین به این مسائل آشنا می شوند؟ چقدر آموزش و پرورش در مسیر آموزش، به این مسائل می پردازد؟ چقدر روحانیت در هوشیار کردن والدین نقش دارند؟

شاید بسیار ساده لوحانه باشد که بخواهیم چند بازی - البته خوب و مناسب- ایرانی را حریفی قدرتمند برای همه بازی های جذاب خارجی به شمار آوریم و یا به این خیال که بچه ما "گیم نت" نمی رود و در خانه با کامپیوتر بازی می کنند، خیال خود را راحت کنیم.

شهر در امن و امان نیست، آسوده نخوابیم، که در آینده با "شوک" دردآوری بیدار می شویم.