علی آباد ما

تازگی ها توی محله ما - علی آباد - دست اندازی درست کردند که سوای از ایجاد ذوق سرشار و لطیف در روحیه مردم محله، باعث دست به قلم شدن بنده سراپا تقصیر هم شده، یعنی این اوج کمک و همیاری مسئولین می باشد که ما مردم از اون خیلی مشعوف شدیم.

این روزها هر جا چند هم محله ای ما رو ببینید، حتما بعد از مسئله گلابی های برجام و آزادی موصل، سومین حرفشون این دست انداز جالبه...

توی این جمع ها هم حرف های جالبی رد و بدل میشه، انگار هزار تا کنسرت هم برای رفع افسردگی بذارن، تاثیرش یک هزارم شاد کنندگی این دست انداز نبوده !

به حرف های یکی از این جمع ها توجه کنید:

یکی می گفت: آقا اینها اومدن دست انداز اولی رو توی علی آباد ساختند و چون مدل و نمونه ای نداشتند از روی کوه یخچال الگو برداشتند !

یکی دیگه می گفت: ما که هر وقت می خواهیم از این دست انداز رد بشیم، از موتور پیاده میشیم و دست می گیریم و رد میشیم، اینجوری هم ستون فقراتمون سالم میمونه هم اعصابمون ...

نفر بعدی می گفت: ما که قراره به خاطر سد معبر از شهرداری شکایت کنیم ...

دیگری می گفت: همه دست انداز های دیگه ارتفاعشون خوبه، این یکی چون توی مسیر گذر مسئولین به اداره هاشون نیست، اینجوری شده ...

یکی هم که دیدگاهش سیاسی بود با تیکه انداختن به طرف مقابل و شهرداری با هم، می گفت: خونه چند تا تندرو و افراطی اونجا هست که مجبور شدن ارتفاعش رو نسبت به تندروی اونها اینقدر بالا بگیرند ...

***

اینقدر بگم که یکی از روحانیون به خاطر همین دست انداز یه منبر نیم ساعته رفته و روی همین مثال بسیار کاربردی و زنده، بی تدبیری این دوستان رو بد جور تحلیل کرده.

ما که دیگه مسیر رفتن به خونه رو عوض کردیم، امیدوارم که اون مسیر لو نره و روی شیب ملایمتری طی طریق کنیم !

القصه، دعوت می کنیم مسئولین این امر مبارک و شاد کننده رو به چالش رد شدن از این دست انداز بسیار پر حاشیه، شاید به این نتیجه برسند که دست انداز قراره جلوی سرعت رو بگیره نه جلوی ماشین و موتور و آدم رو ...!